فواید الصفویه: تاریخ سلاطین و امرای صفوی پس از سقوط دولت صفویه
امتیاز دهید
نویسنده:
ابوالحسن بن ابراهیم قزوینی
مصحح:
مریم میر احمدی
امتیاز دهید
فوائد الصفویه اثر ابوالحسن بن ابراهیم قزوینى است که به زبان فارسى متعلق به قرن 12 هجرى مىباشد. نکته جالبى که این نوشته را ممتاز مى کند، پرداختن به تاریخ و رویدادهاى خاندان صفوى، پس از سقوط سلسله صفوى در سال 1135 ق / 1722 م توسط افاغنه است.
کتاب حاضر، شامل یک مقدمه و دو بخش است، این دو بخش تحت عنوان مقدمه اولى و دومى معرفى شده است. در بخش اول از احوال سلاطین صفویه سخن به میان آمده است و در بخش دوم که شامل سه مقاله است، مقاله اول در ذکر طبقه افاغنه ، مقاله دوم، در ذکر افشاریه، و مقاله سوم در ذکر طبقه افاغنه ابدالیه درانیه مىباشد.
خاندان صفوى هم زمان با حکومتهاى بعدى در ایران؛ یعنى افاغنه، افشار، زند و قاجار، برخى به طور رسمى بر بخشى از ایران، و بعضى به طور صورى حکومت کردند:
شاه طهماسب دوم( در دوره افاغنه)، شاه عباس سوم( در عصر افشار)، شاه اسماعیل سوم( در عصر زند) و سرانجام ابوالفتح سلطان محمد میرزا با عنوان سلطان محمد ثانى( در اوایل قاجار) و تنى چند؛ مانند میرزا سید محمد( سلیمان میرزا) با لقب سلیمان دوم در مشهد، و سید احمد در کرمان مدتى به حکومت نشستند.
ابوالحسن قزوینى، کتاب« فواید الصفویه» را به نام همین ابوالفتح سلطان محمد میرزا در هند به تحریر درآورد و در سال 1211 ه. ق تقدیم وى کرد.
مؤلف همواره در بازگو کردن مسایل تاریخى هر مقطع، کتاب شناخته شده و مرجعى از همان مقطع را انتخاب کرده است. به طور مثال در بازگویى وقایع دوران شاه عباس، خود را از کتاب منشأ و شناخته شده« عالم آراى عباسى»، تألیف اسکندر بیک ترکمان( منشى) بى نیاز ندیده و آن را به عنوان منبع اصلى مورد استفاده قرار داده است،
بیشتر
کتاب حاضر، شامل یک مقدمه و دو بخش است، این دو بخش تحت عنوان مقدمه اولى و دومى معرفى شده است. در بخش اول از احوال سلاطین صفویه سخن به میان آمده است و در بخش دوم که شامل سه مقاله است، مقاله اول در ذکر طبقه افاغنه ، مقاله دوم، در ذکر افشاریه، و مقاله سوم در ذکر طبقه افاغنه ابدالیه درانیه مىباشد.
خاندان صفوى هم زمان با حکومتهاى بعدى در ایران؛ یعنى افاغنه، افشار، زند و قاجار، برخى به طور رسمى بر بخشى از ایران، و بعضى به طور صورى حکومت کردند:
شاه طهماسب دوم( در دوره افاغنه)، شاه عباس سوم( در عصر افشار)، شاه اسماعیل سوم( در عصر زند) و سرانجام ابوالفتح سلطان محمد میرزا با عنوان سلطان محمد ثانى( در اوایل قاجار) و تنى چند؛ مانند میرزا سید محمد( سلیمان میرزا) با لقب سلیمان دوم در مشهد، و سید احمد در کرمان مدتى به حکومت نشستند.
ابوالحسن قزوینى، کتاب« فواید الصفویه» را به نام همین ابوالفتح سلطان محمد میرزا در هند به تحریر درآورد و در سال 1211 ه. ق تقدیم وى کرد.
مؤلف همواره در بازگو کردن مسایل تاریخى هر مقطع، کتاب شناخته شده و مرجعى از همان مقطع را انتخاب کرده است. به طور مثال در بازگویى وقایع دوران شاه عباس، خود را از کتاب منشأ و شناخته شده« عالم آراى عباسى»، تألیف اسکندر بیک ترکمان( منشى) بى نیاز ندیده و آن را به عنوان منبع اصلى مورد استفاده قرار داده است،
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی فواید الصفویه: تاریخ سلاطین و امرای صفوی پس از سقوط دولت صفویه
من این بیت شعر را هم از یکی از استادانم شنیدم.در اصل موضوع که شعر در دورۀ صفوی به سوی بی معنایی و بی مزگی و بی ارزشی پیش میرود شکی نیست. زیرا این جریان تا جایی پیش میرود که دیگر شاعران دورۀ زندیه سبک بازگشت را پایه می نهند و به پیروی از سبک شاعران دورۀ پیش از صفویه و حتی دورۀ پیش از تیموریان شعر میسرایند.
عزیزم این را شعرای دوره صفویه نگفته اند و نسروده اند. این یک بیت مسخره است برای نشان دادن این که مطلبی بی ربط است و بی معنا.
نباید برای اثبات ادعای مان را در باره خیانت و... به این گونه مثالهای ناپذیرفتنی متمسک شویم.
نه خیر این طور نیست. سلطان محمد خدابنده پس از چندی مجددا از تشیع روی گرداند. در تاریخ ایران، و در نزد عامه مردم ایران، این شخص به محمد خربنده معروف شده بود. او هیچگاه حقیقتا شیعه نشد و فقط پولیتیکی بود که پس از مدتی تغییر کرد.
دیگر قضاوت با خودتان
واگرنه الان دهها کشور داشتیم
گیلانستان
تهرانستان
اصفهانات و ....
هر گاه در سرزمین حکمرانان باورهای خاصی را بر مردم تحمیل کردند آ« امپراطوری به زودی از هم متلاشی می شود ««گوته»»